Rouw en verdriet hoort bij het leven. Eigenlijk bestaat mijn weblog uit heel veel vreugdevolle en prettige zaken in het leven. Toch vind ik dat er ook ruimte moet zijn voor verdriet en rouw.
Rouw en verdriet ook in hobby.blogo
Ik heb een tijd geleden een artikel geschreven over iemand die al heel lang als hobby het verzamelen van overlijdensadvertenties heeft.
Maar hoe geeft een kunstenaar verdriet en rouw weer?
Ooit heb ik dit plaatje ergens uitgescheurd omdat ik dit heel mooi vind. Ik weet niet wie het gemaakt heeft en waar het vandaan komt. Ik heb al jaren van die schoenendozen waar ik van alles in bewaar en jullie daar nu via mijn website in laat delen om jullie te inspireren.
Hoe intenser de band, hoe heftiger de rouw.
Marlou - 2 jaren geleden
Rouw en verdriet is geen hobby
Linda hasselaar - 2 jaren geleden
Verschillende momenten in het jaar ben ik bezig met rouw. Rouw en verdriet van andere mensen. Rouw en verdriet van een verloren baby’tje. Ik maak troostkorfjes voor de allerkleinste, prematuur of doodgeboren baby’tjes, voor in de uitvaart. Hiermee hoop ik mensen te kunnen helpen om hun verdriet te verzachten en het geheel compleet te maken, dat het een plekje krijgt in hun hart. Het is voor sommige mensen confronterend, maar het is zeker de realiteit en ook zeker nodig. Nee het is geen hobby die ik uit oefen, maar een gevoel van iemand die verdriet heeft dat te bieden dat er rust word ondervonden. Vriendelijke groet Linda Hasselaar.
Marlou - 2 jaren geleden
Ik denk wel dat creatief bezig zijn zou kunnen helpen.
Het was ook een soort een soort beeldspraak: Het went nooit…zéker niet als je twee geliefden uit je gezin in korte tijd verliest.