Levens gedicht: Dit gedicht ontving ik van Pascale Tichelaar-Rakers. Een leerzaam gedicht, dat Pascale jullie niet wil onthouden.
Levens gedicht
Ieder mens draagt in zijn leven een onzichtbare rugzak mee.
Bergt daarin zijn vreugde en zorgen verzameling van wel en wee.
Soms is de rugzak zwaar van stenen, dan weer is hij vederlicht
Blijft er nog wat ruimte over, maar dikwijls kan hij haast niet dicht.
Kijk je in een verloren uurtje heel de inhoud eens goed door,
Kan er meestal iets verdwijnen wat zijn waarde reeds verloor.
En zo ga je door de jaren, raapt iets op en gooit iets weg
Soms gebeurt dit vanzelfsprekend, dan weer na veel overleg.
Langzaam wordt de rugzak leger, ’s levensmiddag gaat voorbij
en bij het naderen van de avond werpt men een deel der last opzij.
Toch is er nog veel van waarde: ’t zijn herinneringen, o zo teer
die je voor geen goud wil missen dat ontdek je telkens weer.
2 reacties
Gedichtje
Laat elkaar in waarde
iets minder kritiek
vaker een compliment
mischien wordt het dan weer wat
leuker op deze aarde .
Annie Beusink.
Wat is dit een waar en mooi gedicht .
Heeft veel met mij gedaan .Bedankt.