familievergadering

Toen onze jongens een stuk kleiner waren (resp 3, 8 en 9) hielden we regelmatig een familievergadering. Het doel was om ze spelenderwijs bekend te laten raken met een vergaderstructuur en ondertussen ook nog eens  een ‘goed gesprek’ met ze te hebben. Om de beurt mochten ze voorzitter zijn en wisten sommige agendapunten dan ook snel af te hameren.

Belangrijkste onderwerpen voor ons (de ouders): wat gaat er goed en wat gaat er fout? Ze mochten niet van tafel lopen, dus waren verplicht over de vragen na te denken. Met zeer gezonde tegenzin kan ik melden. Totdat het belangrijkste onderwerp ter tafel kwam: de financiën. “wanneer krijgen we meer zakgeld” of “hoe krijgen we sowieso wat extra geld”?

Ik heb er nog leuke notulen aan overgehouden (3 x raden wie die mocht schrijven). Zo vond ik laatst de notulen , waarin ik melding maak van het feit dat de notulist even tijd nodig had om de gevallen rijst bij elkaar te vegen.

Gisteren aan tafel ontstond er een spontaan gesprek à la familievergadering. Er zijn helaas geen notulen bijgehouden, maar  iedereen kreeg de kans zijn zegje te doen en er werd ook nog door de anderen geluisterd. Dit is een zeldzaamheid met pubers in the house……

Dat er een website is opgericht alleen voor ouders/opvoeders van  pubers getuigt toch van een ‘bewogen’, maar absoluut waardevolle periode.